INDIA; ANOTHER WORLD
HİNDİSTAN'DAN GERİYE NE KALDI?
- Hayatımda hiç unutmayacağım bir kelime “NAMASTE”. Bizdeki karşılığı bir kişi veya grubu saygıyla selamlamak olan bu kelimeyi söyleyince kadını ile erkeği ile çocuğuyla sevgiyle NAMASTE diye karşılık veren gülen yüzler gördüm.
- Dünyadan, siyasetten kopuk, dinamik bir şekilde kendi mecrasında hayatların devam ettiği, kabullenilmiş bir yoksulluk içinde yaşayan insanlar gördüm.
- Okudukça, gezdikçe, gördükçe başka dünyaları, başka coğrafyaları tanımanın büyük mutluluk olduğunu gördüm.
- Yüzlerce tanrıları olan, bir sonraki hayatlarının daha güzel olması için yakaran insanların, ritüellerle, kutlamalarla, kutsamalarla günün her saatini doldurdukları tapınaklar gördüm.
- 250 yıl İngiliz sömürge valisinin yönetiminde zenginlikleri yağmalanmış, hayatları çalınmış, yoksul ve yoksun bıraktırılmış bir halkın naif yüzünü gördüm.
- Sadece dünya kültür mirasının başyapıtı “Taj Mahal”değil 7 kentte başka başyapıtlar da gördüm.
- İneklerin kutsal olduğunu bilirdim ama hayatın, sokakların, caddelerin, hatta dükkanların içinde dokunulmaz olduklarını hayretle gördüm.
- Başlangıçta Hindistan’ ın bol baharatlı, acılı yemeklerine alışamayacağımı düşünmüştüm fakat kısa bir süre sonra iştahla yiyebildiğimi gördüm.
- Bir çoğunun lüx otel olarak kullanıldığı Mihrace saraylarının Osmanlı sarayları kadar görkemli olduklarını gördüm.
- Türkiye nüfusunun iki katı ultra zenginin var olduğu ülkede, yoksulluk ve zenginliğin arasındaki büyük uçurumu gördüm.
- Fillerin ve develerin insan taşımaktan yorgun ve bitkin boyalı yüzlerini gördüm.
- Cadde, sokak ve yollarda inanılmaz bir korna sesinin onlar için normal olabildiğini gördüm.
- Sayıları azaldığı söylense de turuncu, sarı ağırlıklı “sari” adı verilen giysiler içindeki kadınların sokaklara, pazarlara ayrı bir renk kattığını gördüm.
- Zaman zaman gösteri mahiyetinde de olsa bize sunulan Hint müziğinde ki ruha iyi gelen gizemli atmosferi gördüm.
- Gitmeden önce özellikle sağlık ve hijyen konusunda yapılan uyarılar sonucunda, biraz dikkatle endişeye mahal olmadığını gördüm.
- Küresel tehdit çevre kirliliğinin Hindistan’da had safhada olduğunu gördüm.
- Rikşa denilen bisikletin; büyük gayret sarfedilerek bir Hintli vatandaş tarafından sürüldüğü, arkasında küçük faytonumsu bir araçla dar sokaklarında dolaştığım, kutsal yerlerde yalınayak gezindiğim, çölde deveyle gezip, güneşi çölde batırdığım, sokaklarında kaybolduğum, günlük hayatının içinde olmaya çalıştığım Hindistan’ın bende unutulması mümkün olmayan bir iz bıraktığını söyleyebilirim.
Sonuç olarak;
- 14 günlük Hindistan gezimin sonunda acaba ben aynı ben miyim diye sorguladığımda, aynı ben olamayacağımı düşündüm.
- Hindistan’a ya aşık olursunuz ya da nefret edersiniz demiş gidenler sanırım ben aşık oldum.
Başlangıçta Hindistan’dan geriye ne kaldı demiştim.
Yüzlerce film ve fotoğraf karesi, bir daha belki de yaşanmayacak bir hayat deneyimi ve de çok güzel yeni dostluklar kaldı.
ALİ SEYMEN aliseymen81@yahoo.com
.PNG)
